Anlatılan bir rüyanın çizgilerle buluşmuş, rüya gibi bir animeydi. İzlerken o harika çizimler, çizgiler, renkler insanın ruhunda naifliği ilmek ilmek işleyiveriyor. Süresi birazcık uzun geldi bana. İlginçtir ki o yüzden de sıkıcı bulmadım. Zaten ayrıntılarıyla çok ama çok güzeldi.
Çizgilerin ruhu olasaydı eğer bu animeyle dile gelirlerdi. Adeta renklerin, fırça darbelerinin, çizgilerin arasından gökyüzüne doğru süzüldüm. Ruhuma dokunan naif anime, sen çizgilerin şiirisin ve defalarca izlenmeye değersin.
İzlerken nasıl hissettiğimi tarif bile edemem. Bı çok duyguyu aynı anda yasatti bana. Yaşlar gözlerimden usul usul süzülürken tek bı şey düşündüm. "Kalbime dokundun Kaguya Hime, harikasın"
Aslında hikaye doğadan koparılan bir tohumun yavaş yavaş çürümesini anlatıyor. Sonuçta Kaguya doğanın bir armağanı ve oradan koptuğu anda da gücünü kaybetmeye başlıyor. Hayat bulduğu toprakların özlemiyle eriyip gidiyor. (alıntıdır) çok güzel özetlemiş animeyi..
Çok güzel bir animeydi, birkaç nokta dışında çok beğendim, biraz fazla uzundur durağan bir konusu olduğu için biraz sıkıldım başlarda, sonradan sardı, duygu yoğunluğu çok etkileyiciydi, finali ise gözyaşı oldu. çok güzel, nadide bir masal olmuş...
Festival kapsamında hiç ara vermeden izledim ve film çok güzel içine aldı beni. Tam sıkılıyorum güzel sürprizlerle yeniden dikkatimi çekiyor. Bittiğinde ise bu hayal gücünü kıskandım gerçekten. İnsan bu hayal gücüyle neler yapmaz ki, ama adamlar film yapmayı tercih ediyor, sinemaseverler olarak çok şanslıyiz bence:) ayrıca salonda hickiriklara boğulan da oldu. Ağlamaya meyilliyseniz yaniniza mendil almayi unutmayın. Öptüm ki bye.
renkler, karakterler ve mimikler çok çok güzel.
puan; 8,6