Oh olsun (1973)

Hulusi Kentmen'e kendi babam gibi saygı duyarım, severim. Ketum davranır ama ocak gibi yüreği vardır. Oğulları da yanında. Bu filmleri izlediğimde ağır uyuşturucu etkisi hissediyorum. Romantizmden ölen filmler gerçekten. Bir Avrupa filminde bu kadar romantizm etkisinde kalsam kusarım ama bizden oluşlarından mıdır nedir; seviyorum bu insanları. Bir zamanlar insan olduğumuzu hatırlatıyor. Duyarlılık aşılıyor. Keşke filmlerin etkisinde kalmadan da sevebilsek birbirimizi.

eğlenceli ve güzel türk filmlerinden biri daha :)