Rasamon: Sari Irkin Sehveti (1950)Rashômon

Gerçeğin muğlak olduğunu gösteren ,insanoğlu ne kadar doğruyu söylemek istese de taşıdığı nefis yüzünden yalana yönelmesinin kaçılmaz olduğunu,kendisine bile dürüst olamadığını anlatan Kurosawa filmi. Salt gerçeği görebilmek de çıplak gözlerin harcı değil zaten. (Bu filmden sonra ''Rashomon Etkisi '' literatüre geçmiş .Büyüksün Kurosawa . )

1950 yılına göre değerlendirirsek, kurgu, diyaloglar, sahneler zamanın ötesindeydi. Zaten başlı başına felsefesi var filmin. Katil kim sorunsalı değil de, insanın doğası üzerine yoğunlaşılmış. İnsan böyle işte, içinde meleği de şeytanı da barındırır. Mühim olan şeytanımızı olabildiğince kilitli tutmak.

allah sevdiği kuluna önce eşeğini kaybettirir, sonra da buldururmuş misali önce insanlıktan umudumuzu kesen sonra da belki bir ihtimal diye umut veren film.

masal gibi. 15. yüzyıl bir japonya ormanına ışınlanıyorsunuz. yaprakların arasından süzülen güneş ışığını hissediyorsunuz.

"İnsan kendini kendinden neden saklar?'' ın filmi : Rashomon.

Bize kampta izlettikleri ancak pek bir şey anlamadığım bir film 2.'ye izlemenizi öneririm :D