Repulsion (1965)

Yaşanılan travmaların gün yüzüne çıkma sorunsalını işleyen usta yönetmen öylesine müthiş bir psikolojik derinlik sunmuş ki "cinnet" temasının anında tesiri altındasınız. Polanski insan psikolojisinden harbinden anlayan ve sinemaya en iyi şekilde yansıtan yönetmenlerden. Yılına bakıp es geçmeyin, kurgu, anlatım ve oyunculuk harika.

yillar once cocuk yasta izleyip eskolere saygi kussaginda tekrar izleyip 2 seferde de etlilendigim film. delilil tek kisilil azinliktir sozumum vucut bulmus hali. coculken-ben bir deliyim kabul edin- icinde yasamayi istedigim evi, deli hatunuyla benim col begendigim film.

İsminin hakkını veren bir film olmuş. Gerilim unsurları ustalıkla kullanılmış. En önemlisi de kritik sahnelerde kullanılan sesler. Asıl gerilimi sahneler değil onlar veriyor. İzlemesi kolay değil ama denemeye değer.

Sesler bile iç gıcıklayıcı. Saatin tik takları, sineğin vızıltılı, 3 sokak çalgıcısı...

ensestin nasıl bir psikolojik travmaya yol açacağını konu alan, ve bunu gayet iyi aktarabilmiş, seyirciye o rahatsızlık hissini yaşatabilen bir film.izlenmeli ve üstüne şu yazı okunmalı diye düşünüyorum : http://filmanalizcileri.blogspot.com.tr/2013/05/tiksinti-repulsion-filmi-incelemesi.html

Daha açılış sekansıyla birlikte gerilmeye başladığınız bir Polanski klasiği. "Psikolojik-gerilim" tanımını bire bir karşılıyor film. Arşivlik- izleyiniz..