Hayatımın Yolculuğu (2015)A Walk in the Woods

Duygu sömürüsü ve sulu espriler barındırmayan basit bir film. Anlatmak istediğini çok sade bir dille abartmadan anlatıyor. Yaşını başını almış uzun süredir birbirini görmeyen eski iki arkadaş. Biri itibar sahibi diğeri değil. Biri hayatını çok iyi kurmuş diğeri alkolik. Biri biçimsiz diğeri estetik. Birinin ailesi var diğeri yalnız. Biri samimi diğeri insanlardan hoşnut olmayan türden. Ve tabi ki biri hep güzel kızı kapanlardan. Bu konuda Holly Wood'un yapay ve haz odaklı filmlerine benzemiyor. Bu durumu fark etmek çok keyifli. Gene bir insanın kendini bulma yolculuğu. Orta yaş üstü insanlarda bile hala kendini gerçekleştirememiş hayatlar var. İnanıyorum ki yaşı seksen doksan olup bunu yaşamayan da çok insan var. Gökyüzüne baktığımızda birbirimizi göremediğimiz, kafeslerde yaşayan canlılarız. Orman yıldızları görmemizi sağlarken, yaşam şartlarının zorluğu içimizi ısıtıyor. Ormana, ait olduğumuz yere dönerken aslında medeniyetten kopamayışımız, alışkanlıkları yaramayışımız, akıntıya karşı kürek çekerken nasıl boğulduğumuzu da hissettiriyor. Hayallerimizi ertelememeliyiz. Yaşamak için başka bir hayat yok ve mümkün hayatların en mümkünü kendi hayatımız. Bunu bilerek yaptıklarımızdan memnun olmak, keşke yerine iyi ki diyerek yaşamak önemli. Osho gibi tavsiye zırvası yerine sevgi paylaşımına davet ediyorum. Hayat denen yolculuk çok uzun ve zaman zaman durduğumuzda pes etmediğimizi durmamız gerektiği için devam etmediğimizi söyleyecek cesur arkadaşlara ihtiyacımız var. Sevgiyle ve dayanışmayla.

İki usta oyuncunun jübile filmi. Güzel bir yol ve komedi filmi olmuş. Fazla bir beklenti içinde olmadan, iki efsane oyuncunun oyunculuklarını izlemek bile yeter.