Anons (2018)The Announcement

Ağır işleyen bir film olsa da içindeki ince mizahıyla seyir zevki fena olmayan bir film. Yine de çok fazla beklentiye girmemekte fayda var 6,5/10

Beni çok sarmadı açıkcası...

kalt dedektif serisi... same energy

“İşinde gücünde” yurdum insanları ile “demokrasi bekçisi” bir grup askerin İstanbul radyosunu darbe anonsu için ele geçirmeye çalışmasını konu alan film, Türkiye’nin yakın tarihindeki o karanlık sayfalarına (şimdiki çok aydınlık ya!) hiç yaklaşamadığımız kadar espritüel ele almış. Her şeye “muktedir” apoletlilerin bir radyoyu dahi çalıştıramadıkları fakat ülke yönetimini ele geçirmeye çalıştıkları bir buçuk saat boyunca üniformanın ne denli boş bir şey olduğu trajikomik bir şekilde gözümüzün önüne uzanıveriyor. Hele o fıkra sahnesi, ev sahibiyle aralarında geçen diyalog... enfes bir filmdi. Ah güzel memleketim ah! Sen ne alafranga (!) olabildin ne alaturka (!) kalabildin... Şimdi biraz blues dinleyelim

Darbeleri hep darbe madurlarının gözüyle izledik. Bu filmde darbe yapmaya yeltenenleri izlemek farklı geldi bana. Diyaloglar tam bizdendı. Karanlık sahneler göz yorsa da, karanlık bir dönemin metaforunu görmek istedim ben orada ve gördüm. Amaç belki de o değildi. Bana öyle geçti diyelim. Durgun ama dönem ayrıntılarına dikkat çektiği için de sıkmayan bir film. İzleyin derim.