Babettes gæstebud (1987)Babette's Feast

Oyunculuk kusursuz… Ambiyans verilmek istenen her şeyle doğru orantılı… Karakterlerin püriten dünyası ile soğuk kış mevsimi birbiriyle çok uyumlu. Ziyafet odaları her zaman bol ışıklı, aydınlık odalar olur ama buradaki oda karanlık bir oda, masaya serpiştirilmiş mum bolluğu ile aydınlanıyor. Oradaki mumlar masadaki şatafatlı ve pahalı yiyecek-içecekle aynı şeye vurgu yapıyor. Aydınlanmanın bu masayla başladığına… Masa dışındaki arka plan loşluğu ise masadaki konukların yaralı geçmişlerini (yok saydıkları arzularını) sembolize ediyor. İnsan gün gelip ötelediğine, yok saydığına yeniden kalbini açabiliyor. Babette’in o kadar parayı bu ziyafet sofrası için harcaması da takdire şayan. Yüzeysel anlamda sevdiği insanlara ziyafet veriyor ama derin anlamda verdiği çok daha başka, çok incelikli şeyler, düşünceler var… Hasılı sık sık kazı yapılarak izlenesi bir film… Katmanlar kalktıkça filmin altından başka başka şeyler çıkıyor.

Filmde pek bir olay yok ama ona rağmen sevdim. Neler yiyorlar, nelere inanıyorlar, nasıl alışveriş yapıyorlar hepsini görmek ilginçti. İddiasız ama hoş bir film.

Bilmediğimiz toplumların yaşantısını izlemek güzel.