Dancer in the Dark (2000)

cannes'dan aldığı ödülü sonuna kadar hak eden bir drama. müzikal sahneleri oldukça başarılı. europa ve breaking the waves'den sonra arka arkaya 3. kez budalalık derecesinde ''iyi'' bir insanın yaşadıklarına şahit oluyoruz. bir budala saflığını ve temiz yürekliğini zorlamalara, insanlara (sadece kötülük yapanlara değil, iyilik adı altında anlayışsız ve kırıcı davrananlara da dayanıyor kahramanımız) ve hayata rağmen koruyabilir mi? sorusuna cevap vermekle kalmıyor trier, izleyicinin de yüreğini burkuyor. bittiğinde kendimi bir savaşta yaralı çıkmış gibi hissettim.