Ateşböceklerinin Mezarı (1988)Hotaru no haka

yürek burkan bir anime... savaşın etkilerini son derece sert bir gerçekçilikle yansıtmış. hikayenin merkezinde çocuk olması, etkilenmeden izlemeyi imkansız hale getiriyor.

kardeşin ne demek olduğunu ve alabildiğimiz her nefes yiyebildiğimiz her yemek için ne kadar şükretmemiz gerektiğini anlatıyor bu eser.

''hiçkimsenin değil, insanların çektiği acıların önünde eğiliyorum.'' der dostoyevski. onurlu ve güzel insanların çektiği acılara bir saygı duruşu bu film elbette. ağlatır, hafızadan silinmez. sindirmek de kaldırmak da zor. boğaz düğümleyen bir film...

savaşı, yoksulluğu, açlığı ve kimsesizliği öğretir insana, kalbinizi kırar. insanlığı sorgulatır. ilk dakikalarından itibaren, sonuna kadar ağlatır. yüreğim dayanmaz derseniz izlemeyin, bugüne kadar yapılmış en dramatik animedir.