Ateşböceklerinin Mezarı (1988)Hotaru no haka

Gerçek dünyanın acılarını,çizgi dünyasına en iyi aktarılmış şeklidir bu anime.
Benim gibi küçük kız kardeşi dizlerinde bu filmi izleyenleri,bir kat daha fazla etkilemesi olağan..
Bazen yutkunmakta bile zorlanır ya insan öyle bir his yaşatıyor işte en başından sonuna kadar.
Oğuz Atay'ın da dediği gibi 'Kelimeler, kelimeler albayım... bazı anlamlara gelmiyor.'

yürek burkan bir anime... savaşın etkilerini son derece sert bir gerçekçilikle yansıtmış. hikayenin merkezinde çocuk olması, etkilenmeden izlemeyi imkansız hale getiriyor.

kardeşin ne demek olduğunu ve alabildiğimiz her nefes yiyebildiğimiz her yemek için ne kadar şükretmemiz gerektiğini anlatıyor bu eser.

''hiçkimsenin değil, insanların çektiği acıların önünde eğiliyorum.'' der dostoyevski. onurlu ve güzel insanların çektiği acılara bir saygı duruşu bu film elbette. ağlatır, hafızadan silinmez. sindirmek de kaldırmak da zor. boğaz düğümleyen bir film...

savaşı, yoksulluğu, açlığı ve kimsesizliği öğretir insana, kalbinizi kırar. insanlığı sorgulatır. ilk dakikalarından itibaren, sonuna kadar ağlatır. yüreğim dayanmaz derseniz izlemeyin, bugüne kadar yapılmış en dramatik animedir.