Ikiru (1952)

Hayat, ölümü hatırlayınca ne kadar da boş geliyor... Çok anlamlı bir film olmuş. Sanki hiç ölmeyecekmişiz gibi yaşıyoruz işte.. Yoğun iş temposu, hareketli yaşam telaşı yüzünden gerçek hayattan tat alamıyoruz. Canımızın kıymetini bilmek, hayatı dolu dolu yaşamak adına ders verir nitelikte.

Hem bir kahraman nasıl yaratılır dersi veriyor film hem de 1952 de çekilmiş olmasına rağmen günümüzü ve geleceği çok güzel anlatıyor. İzlediğim ve tekrar izleyeceğim mükemmel filmlerdendir.

30 yıldır aynı dairede çalışan bir belediye memuru... bürokrasinin tüm ağırlığı üzerinden silindir gibi geçmiş.. vakti geldiğinde mide kanseri olduğunu öğrenecek.

bürokrasinin işleyişindeki yavaşlığın bizim memlekete benzediğini görmek şaşırtıcı ve elbette kurosawa ustanın mükemmel zamanüstü sinematografyası...