Köpek Dişi (2009)Kynodontas

Yorgos farklı bir konuya imza atmış. Film ağır boş gibi gözüksede, Anlam ve Konu başarılı.6.4

çok ilgi çekici çok farklı bir filmdi , konusu işlenişi yapısı çok farklı başarılıydı

tuhaf. hav hav hav :/

Film bittikten sonra sanki zamanı değildi bu filmin diye düşündüm. Sonra “izlemem gereken zaman değildi.” diye hep düşüneceğimi fark ettim. Öyle rahatsız edici.

Her sekansta oyuncuların birinin ya da birilerinin kadraja kafalarını sokmayan yönetmen. Filmin metni güzel işlenişide gayet güzel. Sadece oyunculuklardan biraz hoşlanamadım. Ve film az daha canlı yapılsa daha iyi olabilir gibiydi

Gariplikler satıcısı Lanthimos'un diğer filmleri gibi bu da oldukça soğuk. Çoğu sahnesinde kafaları sabit kadraja girmemiş bireyler, karakterlerin kişiliklerinden bağımsız olduğunu sadece birey olarak ele alındığını gösteriyor. Öyle ki karakterlerimizin ismi dahi yok. Baba bir aile bireyi olmaktan çok, korkulan bir otorite, yönetici, itaat edilen olarak ele alınmış. Her şey nasıl öğretildiyse, sorgusuzca kabul edilen bu evde bir gün dananın kuyruğu kopuyor ve karakterlerin özellikle otorite karakterinin içindeki canavarlık, faşistlik ortaya çıkıyor. İlk 30 dakikada mesajı anlamak mümkün olduğu için geriye kalan kısım sistemin açıklanmasına destek şeklinde olmuş. Sosyal aile mesajından çok siyasi eleştiri olduğunu düşünenlerdenim.

Cinsellik sahnelerinin bu kadar çok olması gereksizdi ancak bagajların içten açılamaması güzel bir detaydı fikrimce.

Spoilerı göster

garipti..

Evet çocuk yetiştirmenin zor olduğu söylenir, hakkında hatrı sayılır makaleler, kitaplar vardır. Dış dünyaya kapalı ,izole edilmiş ,onları her şeyden koruyalım derken bu baskıcı tutumla iyi mi ediliyor yoksa tamamen psikolojik çöküntü mü bırakılıyor ? İzlerken kendinizi kah çocukların yerine kah ebeveynlerin yerine koyuyorsunuz. Film bitiyor ama hala ekrana bakakalıyorsunuz.

Tuhaf bir film olduğuna katılmakla birlikte yorumların çoğunda şöyle metaforik böyle eleştirel falan denmiş ama ben eleştirdiği bir şey göremedim. Ortada iyi bir fikir var ve sağlam bir alt metni var buna da katılıyorum. Siz eğitildiğiniz kadarsınız aslında şeklinde verilen mesajın rahatsız ediciliğini de hissediyorsunuz ama film çok cevapsız kalmış. Babanın neden böyle davrandığı havada kalmış, anne neden ses çıkarmıyor bu ebeveynler çocuklarını neyden koruyor, motivasyonları ne ? Şiddet mi, cinsellik mi, savaş mı, insanların içindeki kötülük mü bunları yaptıran ? Sadece iyi bir fikir ve alt metnin bir filmi iyi yapacağını düşünmüyorum. Ayrıca fazlaca gereksiz cinsellik var filmde belki rahatsız ediciliği artsın diye yapılmış ama bu seyir zevkini çok etkiliyor. Özetle ben beğenmedim. Beğenenleri olabilir ama benim sinema zevkime uymayan bir yapım. 4/10

Herhalde bu ara izlediğim en garip fimler sıralamasında başı çeker. Vermek istediği mesaj çok açık da garip işte.

Tuhaf. Oldukça tuhaf.

Anlatmak istenilen konuyu o kadar net anlatmış ki ayrıntılar içinden metafor çözmek üstüne kafa yormuyorsun filmin bütünü başlıbaşına bir metafor. Her zaman geyiği dönen örneğin kaleme neden kalem diyoruz, adı başka ne olurdu sorusunun cevabı niteliğinde. Üst akılın bizleri nasıl istediği gibi ehlileştirdiğini izlemek o kadar rahatsızlık verici ki. Korkunun diğer duyguların üstünde olduğunu ve korkuyla insanın olana nasıl mahkum edildiğini anlatıyor. Normalde herkesin büyük, bahçeli ,havuzlu, geniş bir ev dediği yerin gitgide sıkıştığını ufaldığını hissediyorsun. Hayatta da olduğu gibi kimileri belirlenen o sınırları aşmaya cesaretli kimi ise kabullenmeye... Kalıp gibi hayatları kamera açısı değiştirmeden aynı kalıptan izlemekte güzel bir nüansdı. Başka bir filmde o sondaki kapağın açılıp o yeni hayata atılış hikayesini izlemeyi çok istedim film bitiminde.

idioterne tadı veren, anne-baba ve çocuk sistemini sorgulatan, kutsal geyiğin ölümü'nden daha çok sevdiğim lanthimos filmi. her bünye kaldırmaz tabii ama buraya gelip bunu okuyorsanız seveceğinizi düşünüyorum.

Önce bir rahatsız olacak ve sarsılacaksınız, sonra sogulamaya başlayacaksınız...

Film bir felsefe kitabı gibi insanı derin düşüncelere sevk ediyor. Kim bilir diyorum toplumsal normlar yüzünden hangi kapı eşiğinde arabasız çıkılmaz diye dikilip bekliyoruz? Kim bilir hangi ''kedileri'' bize canavar diye tanıtıp korku içinde yaşatıyorlar? Ve kim bilir diyorum hangi arabanın bagajına saklanmalarımızı ''özgürlük'' sanıyoruz...

İktidar gücün benimsettikleri o kadar güçlü ki yürüyüp gitmek aklımıza dahi gelmiyor

Spoilerı göster

Son olarak; büyük kızın finaldeki dansı aklıma direkt ''Dans edemediğim devrim benim devrimim değildir!'' sözünü getirdi...