Petite maman (2021)

Vedaların zor olduğunu elbette herkesçe bilinir ama bunu böylesi dokunduran bir filmden görmek canımı yaktı. Sevdiklerinin yokluğu acı verir insana ama bazen bizi toparlayan, yaralarımıza melhem olan küçük bir çocuktur. Masumane bir affediştir. Anneannem der ki; bazen evlat, ebeveynlerinden daha olgundur. Sanırım bunu büyüdükçe daha iyi anladım, hele ki bu filmi izleyince ne kadar haklı olduğunu hıçkırıklarımla kabul ettim. Çok derin, hisli bir film. Sciamma' ya bir kez daha hayran kaldım.

Sciamma knows...

Duygusu, naifliği, rengiyle öyle güzel harmanlanmış ve yalın anlatılmış ki. Biraz da zamanın içinde ani yaşanan zamansızlığın, kişilerin arasındaki mesafelerin aşıldığı, insanı insana yaklaştıran güzel bir film olmuş. Belki herkese hitap etmeyebilir ama biraz da kişisel bir film olmuş denilebilir.

Kesinlikle izlenmeli... Çok duygusal,naif, dokunaklı. Müziklerde harikaydı.