Tek kelimeyle ba yıl dım. Riz Ahmed'in oyunculuğuna diyecek bir şey yok zaten her zamanki gibi çok iyi. Onun oynadığı karaktere o kadar üzüldüm ki anlatamam.
Uyuşturucuyu bıraktıktan sonra yeni uyuşturucusu Lou'ya karşı olan sevgisinin, aşkının işleniş şekli. Lou'nun ilişki içinde boğulması ama kopamaması. En sonunda Ruben'in yeni uyuşturucusunun Lou'nun olduğunu anlaması ve onsuz daha mutlu, daha sağlıklı olduğunu anlamasıyla gitmesine izin vermesi ve devamında "dinginlik" bulması...
bol müzikli olacağını sandım ama öyle değildi biraz daha müzikal bekledim...sade iyi oynanmış,iyi çekilmiş,dramı iyi aktarmış,et satmadan gereksiz cinsellik içermeden engelli psikolojisini düşündürmesi açsından önemli bir film olmuş ama bence biraz eksikti tuzsuz,bibersiz gibi...konuya giriş çok aniden oldu ve yaşanan durumun içsel etkisi daha derinlemesine irdelenmeliydi
Herşeyin bir anda anlamsız olması.. Tükenmişlik, bilinmezlik, çaresizlik bu işte.. Çok dokunaklı. Çok çok etkilendim. Herşeyiyle dört dörtlük bir film.
Müzikal bir film izleyeceğim diye beklerken, hüzünlü bir hikayeyle karşılaştığım, Riz Ahmed'in oyunculuğunu epey beğendiğim Amazon Original yapımı, Oscar adayı olmuş film.
Tek kelimeyle harika bir filmdi! İnsanın içine işleyerek sürükleyerek, o süreci hissettirerek, dokunarak izletiyor. Ses kurgusu, işleyişini izlediğinizde o hissi daha iyi anlayabilirsiniz. Hayran kaldım. Karakter ile bütünleşiyor, insanın içine empati çöküveriyor, yerleşiveriyor. Riz Ahmed, oyunculuğu bu yüzden etkileyiciydi. İzlerken arka planda hazırlık sürecini şöyle böyle hazırlanmıştır diye hayal ettim. Öyle bir etki bıraktı. Her ne kadar Amerikan İşaret Dili olsa da işaret diline ilginiz varsa da izlemenizi öneririm.
duyu kayıplarına odaklanan işler epey ilgimi çekiyor. örnek vermem gerekirse ewan mcgregor başrollü perfect sense filmi, saramago'nun körlük şaheseri, akabinde 2008'de sinemaya uyarlanan blindness filmi ve asla unutamayacağım gayrettepe metro girişinden ulaşılabilen karanlıkta diyalog aktivitesi.
günlerimizi kendimize yoktan problemler yaratarak sürdürdüğümüz halihazırda zor olan bu hayat mecrasında elimizdekilerin değerini bilmeyi tekrar hatırlatan bu farkındalık artırıcı filmi inanılmaz beğendim.
Hiçbir şekilde film hakkında bilgi sahibi olmamanın nimetlerinden biri oldu bu film zevk alarak, beğenerek, ağır ilerlemesine rağmen sıkılmayarak izledim. Ben genel anlamda başarılı ve iyi buldum filmi. Alttan verilen anlamlı mesajlar da cabası. Güzeldi.
Benim için harika bir filmdi. Ben de zamanla işitme kaybı yaşadığım için(onun kadar ileri seviye değil) kendimi Ruben karekteri olarak gördüm bir anda. İzlerken kulaklıkla izlemenizi tavsiye ederim.
Sağır olan bir müzisyenin yaşadıklarını anlatan film ses tasarımı ile aklımı aldı. Yavaş ilerleyenyapım bunu karakterin yaşadığı süreçleri bize yansıtmak için dahice kullananılmış. Film sadece işitsel bir rahatsızlığın sürecini değil aynı zamanda başrolün içsel yolculuğunu da gayet iyi veriyor.
Film, metal müzik sahneleri ile kısa bir giriş yapıp sonrasında tahmin ettiğimden çok başka bir şekle büründü. Yapımın büyük bölümü metal müzik ve konser havasından çok farklı bir yerde geçiyor ve ağırlıklı drama içeren bir yapım olarak ilerliyor. Açıkçası benim beklentim müziğin doyuruculuğu ve yer yer konserlerin temposu ile büyülenmekti ancak öyle olmadı bu yüzden şaşırdım ancak filmi çok beğendim. Başı ve sonu olan, gayet tutarlı, Riz Ahmed'in iyi oyunculuğunu içeren ağır tempolu, akıcı bir film.
Filmin en sevdiğim kısmı ise Ruben'nin Joe'dan şuna benzer bir cümle duyduktan sonra "Çalışma odamda oturduğun sabahlarda acaba hiç dinginlik yaşadın mı? Çünkü haklısın Ruben, dünya dönmeye devam ediyor ve gayet acımasız bir yer olabilir ama! o dinginlik anları benim için cennet gibidir." final sahnesinde kulaklığı çıkarıp o dingiliği yakaladığı andı.
8.0 / 10
günlerimizi kendimize yoktan problemler yaratarak sürdürdüğümüz halihazırda zor olan bu hayat mecrasında elimizdekilerin değerini bilmeyi tekrar hatırlatan bu farkındalık artırıcı filmi inanılmaz beğendim.