Film 10 üzerinden 7-8'lik film. Güzel, akıcı ve mantıklı bir film ama abartıldığı kadar da değil gibi. Beğenenler Korece bildikleri için ve orijinal dilde izledikleri için bu kadar beğenmişlerdir. Çünkü alt yazısı çok çok kötüydü. Sırf bu yüzden 1-2 puan kırılır yani. ( örnek vermek gerekirse, New York'ta 5 Minare filminde nasıl yabancılar il olan sahnede Türkçeyi Türkçeye çevirdilerse, bu filmde de benzer sahneler var bazı sahneleri anlayamıyorsun bile) Konusunun gerçek olması çok üzücü ve sevindirici... Tavsiyem izleyin.
Tüm samimiyetimle söylüyorum,izlenmesi gereken bir film...Elinde silah taşımakla kendini yiğit gören zavallılar ! Her duyguyu yaşayabileceğiniz,gerçek olaylara dayanan,düşündüren samimi bir film.
Kore dizilerinden sonra Kore filmleri de için bir liste yapayım dedim ve ilk sırayı bu film aldı. Afiş gerçekten aldatıcı. Filmi izlerken çoğu sahnede mideme soyut yumruklar atıldığını ve bunun sonucunda da gözlerimin dolmasına engel olamadığımı belirteyim. Koreliler dram işini sinemada da hakkıyla vermişler. İzlemeyi düşünüp erteleyenler bir an önce izlesin.
Film bitince şöyle bir donup kalmam, geçtiğimiz yıllarda yaşadığımız ülkede meydana gelen olayların benzerliğidir kesinlikle. Çirkin siyaset ve dış güçler bütün ülkelerin düşmanıdır. Daha doğrusu o topraklarda yaşayan insanların. Kore sinemasının iyi örneklerinden biri olarak listelere girecek bir film gerçekten. Afişe bakıp aldanmayın lütfen, gerçek ve trajik bir durum anlatılmakta filmde.İyi seyirler
Şimdi nasıl anlatılır ki biraz ötede olan savaştan ülkecek habersiz oluşu. Herkes kendi hayatında kendi telaşında. Az ötede savaş veriliyor. Ülke için özgürlük için. Savaşın, zorluğun, çıkmazın insanları birbirine kardeş yaptığı yeri. Çabayı, cesareti, fedakarlığı, canından geçmeyi anlatan harika bir yapım. "Dizlerimiz üstünde yaşamaktansa, ayaklarımız üstünde ölmeyi yeğleriz" demek kolay mı sanki! Böyle gerçek tarihi olaylara değinen filmleri öne çekmeli.
Sadece bir kaç km uzakta bambaşka havada bir şehir:Gwangju... İzlerken hissettirdikleri, karakterlerin müthiş yansıtılması,birlik,beraberlik; bambaşka bir hava...İzlerken şunun farkına varıyorsunuz:her milletin geçmişinde henüz kabuğu kalmamış bir yara hala var,bir de insanlar ve insan olamamışlar. İzlenmeyi ve güzel bir yorum yapılmayı hak eden bir film..
''Bir müşterimi ardımda bıraktım.'' diyecek kadar müşterilerine sadık bir taksici ,'' Bu kadar acı çekecek ne yanlış yaptık ki? ''diyen darbe mağduru bir öğrenci ve yabancı gazeteci. O kadar güzel bir filmdi ki ne kadar övsem az kalır, yer yer gülümseten çokça ağlatan mükemmel bir film. Aslında filmden öte bir gerçek.Taksi şoförlüğünü bile hakkıyla yapmak diye buna derim. Şu hayatta herkes mesleğinin güzelliğinin farkına varıp benimsese bile dünya ne kadar değişirdi .İzleyin, izlettirin ve tekrar tekrar izleyin, iyi seyirler...
Bu yıl izlediğim en iyi filmlerden biriydi. Hatta ucuz finali olmasaydı çok rahat en iyisi olabilirdi. Tabi ki bu beğeninin en büyük nedeni yaşanılan trajedinin benzerinin ülkemizde de yaşanması. Kültür olarak yakın olmasakda darbe tarihimizdeki ortaklığın tesadüfi olduğu düşünülmesin.(hem tarihleri hem sonrasında gelen ekonomik düzenlemeler) Kore filmlerini seven, sevmeyen; özellikle babam ve oğlum filmindeki gibi dram öğesi ağır basan politik film sevenlere şiddetle önerilir...
Gerçek hikayelerden uyarlanmış, 1980 Kore- Gwangju şehrindeki ayaklanmaların aşırı şiddet yoluyla bastırlmasını dünyaya duyurmaya çalışan bir taksici ve gazetecinin hayatını anlatıyor.
9.2 / 10
Konusunun gerçek olması çok üzücü ve sevindirici...
Tavsiyem izleyin.