Çocuk = Masumiyet. Bu masumiyeti bozmaya çalışan kötü yetişkinler. Nazi gerçeği bu sefer çocuk gözünden anlatılmış. İki küçük aktör rollerinin hakkını veriyor. Ama hepsinin üstünde bir şey var bu filmde ve başka bir sürü filmde de . O da anlatılanların gerçek oluşu...
Her çocuk masum her çocuk gördüğü şeyler üzerine şekillenir. Çocukların gözünden bakmak farklı bir histi. Ara ara sıkılmadım desem yalan olur. Ama bu filmin kötü olduğu anlamına gelmiyor. (Benden beklenen şeyi yapmıyorum :D ) Filmin başında ki John Betjeman'ın sözüne ayrı bir hayran oldum.
Herkes çocuktur en başta. Onu ırkçı bir nazi yapan da, yahudi kimliğini veren de birbirlerine düşman yapan da biziz, sizsiniz, onlar.. Bir kez daha bizim (insanoğlunun) ne kadar tehlikeli yaratıklar olduğumuzu hatırlatan ve çocuk olarak kalabilmenin tek yolu bu mu diye sorgulatan bir film.
Kana susamışlıklarının tavan yaptığı, katliamların dik alasını gerçekleştirdikleri böyle zamanlarda yahudileri masum gösterme çabalarından gına geldi artık bunu söylemeden edemeyeceğim ama hakkını da teslim etmek gerek oyunculuklar, kurgu, sahneler gerçekten çok iyiydi.Keşke bizden de bir babayiğit çıkıp derdimizi şöyle haykırabilse ..
Vera Farmiga ya sen niye her filmde böyle bi afra tafra böyle bi naz trip modundasın bacım ya. Bilerekmi seni seçiolar o kadar tatlı kadınsın ama ömür törpüsüsün ya. Yakışmıo da değil ama neyse film yine üzdü bizi.
Çocuk olmak dünyanın heryerinde aynı..