The Incredible Jessica James (2017)

aslında, önce izleyenin kucağına üç beş problem bırakan, sonrasında ise sistematik bir şekilde mutlu son yoluna sokan çok klasik akışlı ve sıradan sinematografili bir film. bir de fazlasıyla dengesiz. yani, karakterleri çok başarılı olmasına karşın dialogları başarısızın iki tık üstünde. hissedilenler ne kadar doğal ve gerçekse yaşanılanlar neredeyse o kadar yapay. bütün bunlara rağmen, özellikle filmle ilgili her düşüncemi bir tarafa bırakmama ve çok sevdim çok sevdim diye sayıklayıp hayran olmama sebep olan bir sahne -ve ek olarak da iyi hissettiren bir film olması- nedeniyle beğendim.