Unutursam Fısılda (2014)Whisper, If I Forget

Kerem Bursin filmde keşke olmasaymış. O sesi ve görüntüsüyle filmin dokusuna hiç uygun değildi.

Uzun zamandır Türk filmi izlemiyordum, bu ara üst üste birkaç tane izledim hepsi de hoşuma gitti. Son zamanlarda umut vaat ediyoruz bence :) Diğer birçok yerli yapıma göre ortalamanın üzerinde bir film. Farah Zeynep çok sevdiğim oyunculardan biri, yüzü kadar sesi de güzelmiş hayran oldum dinlerken. Sadece Mehmet Günsur biraz sönük kalmıştı sanki, onun dışındakiler beklentiyi karşılıyordu. Hümeyra'yı zaten söylemiyorum bile. Eksik kalan noktalar olmasına rağmen şarkılarla ve o dönemin ruhuyla bence izlenebilir güzel bir film. İnsanı etkilemeye yetiyor.

güzel hikaye ..aşkının ve müziğinin peşinden giden bir kız ..müzikler çok güzeldi sinemada izlemediğime üzüleceğim kadar .. sıkmadan yerinde bir film olmuş ..ağlatmasa olmaz çağan ırmak !!

keyif aldım çağan ırmaktan kötü film beklenmezdim zaten.. hikaye ve flashback bombardımanları ile duygusallık... iiidiii...

güzel bir film,sevgilimle sinemada izlediğim ilk filmdi gerçi ayrıldık ama bunun konumuzla alakası yok,güzel film yani ya izlenir :)

Çağan İrmak'ın en kötü filmi. Ilk bölüm o kadar gereksiz uzatılmış ki tahmi edemeyeceğim bir kardeş çatışması bekledim, olmadı. Sonra istanbula gidildi. Rocknroll a çiçek çocuklara girerler dedim. Mehmet Günsür ölüverdi. Girişi ïsa tutup starların duygu dünyasına girebilirlerdi. Azcık değinip bırakmışlar. Ya filmi izlerken benim aklıma öyle şeyler geldi ki, senarist neden düşünmemiş. Yönetmen neden değinmemis şaşırdım. Ki çağan ırmaktan bahsediyoruz, damarımıza basmayı iyi bilen bir yönetmendir. Damarıma dokunmadı bile alamadi beni içine. Bunda oyunculukların etkisi büyük. Humeyra'ya Farah Zeynep'e Işıl Yücesoy'a denebilecek bir şey olamaz ama Mehmet Günsür'ün oyunculuğunu genelde beğensem bile bu filmde karakter oturmamıs ki bu bence Mehmet Günsür'den çok senaryo ve yönetmenden kaynaklanıyor olsa gerek. Ama Kerem Bursin kesinlikle cok kotu bir secim. O rolde bir başkası olsaydı eminim başka bir algımız olabilirdi onların ilişkisinde.. Müzikleri de çok beğenmedim.. Fena değildi ama guzel denemez. Filmin fragmanı, introsu çok hoştu. Vay dedim kim bilir neler çikacak ama fos çıktı. Ama ablanın şiirleri gerçekten etkileyici..

Filmi hiç sıkılmadan beğenerek eğlenerek , yer yer duygulanarak izledim , filmi iki ana parçaya ayırabiliriz geçmiş ve şimdi ki zaman diye ki bence ikisi ayrı ayrı iyiydi , tabi ki Hümeyra ve Işıl Yücesoy'un olduğu sahneler harikaydı , ama aynı zamanda gençlerin olduğu geçmiş zamanda bence kaliteli ve güzeldi , bu filmin biraz yadırganmasının nedeni bence klasik Çağan Irmak filmlerinden biraz sıyrılmış olması , yani Babam ve Oğlum olsun Dedemin İnsanları olsun ağlatan dramda tavan yapan filmlerdi , ama bu filmin eğlenceli dinamiği yüksek tarafı daha ağır basıyor drama göre , dram yok muydu elbette vardı özellikle bir kaç sahne çok vurucuydu bana göre ,ama kararında bir dram ve kararında bir komedi vardı o yüzden çok ağlatmadı ama kesinlikle hem eğlendirdi hem duygulandırdı :)

Açıkçası Çağan Irmak'ın işlerini Mustafa Hakkında Herşey ve Karanlıktakiler filmleri dışında bugüne kadar çok beğenmemiş olsam da, Türk pop müziği tarihine dair bir film yapıyor olması heyecanlandırmıştı. Nitekim gittim izledim filmi. Önce olumlu yönlerinden bahsedelim. Film teması itibariyle zaten Türk sineması için yenilikçi bir iş denebilir rahatlıkla. Walk the Line gibi Hollywood filmlerinde ya da bağımsız Amerikan filmi Control'deki tadı verdi ara sıra. Müzik endüstrisi ve "ups and downs of a celebrity" kısımları oldukça etkileyiciydi. Gerek koreografi gerektiren sahneler, gerekse sanat yönetimi açısından. Filmin bir diğer katmanı da iki kardeş arasındaki eski ve köklü bir hesaplaşmaydı. Bu temaları zaten bütün Çağan Irmak filmlerinde görmek mümkün. Aile içinde kapanmamış ve günümüze taşınmış bir hesap vardır hep. Bir diğer Ç.I. imzası da "hastalık" elbette "bkz. Babam ve Oğlum'da Sadık'ın verem, Mustafa Hk. Herşey'de ağabeyin engelliliği, Karanlıktakiler'de annenin agorafobisi vs. vs. Bu filmde de alzheimer seçilmiş hastalık olarak. Kısacası bildik Ç.I. temaları. Olumsuz yönüne gelince... Yönetmenin takdir edilesi yönlerinden biri oyucu seçimi ve oyuncu yönetimindeki başarısı olmuştur benim için. Ancak bu filmde Hümeyra ve olağanüstü bir oyunculuk sergileyen Işıl Yücesoy dışında bütün oyuncu performansları vasat ve vasatın altında ne yazık ki. Öyle ki Mehmet Günsür bile olmamış, girememiş rolüne. Bu da filmin akıcılığını ve inandırıcılığını yer yer sekteye uğratmıyor değil.

Çağan Irmak söz konusu olunca peçetemi depolayıp gittim filme ama aradığımı tam olarak bulamadım. Babam ve oğlumda olduğu gibi top noktaya çıkaramıyor bir türlü -ki Babam ve Oğlum gibi bir film bir daha kolay kolay çıkmaz herhalde- Oyunculuklar yine 10 numara ona söylenecek bir sözümüz yok tabiki ama bekleneni verememiş bu sefer..

Bir Çağan Irmak klasiği duyguları hedef almaya yönelik bir film. Ancak daha öncekiler ( Babam ve Oğlum, Dedemin İnsanları vb. ) kadar başarılı değil. Yetenekli tiyatro oyuncularını oynatmaya alıştığımız Çağan Irmak bu oyuncuları rol yapmalarından daha çok düşüncelerini iç benliklerinden seslendirme yolunu tercih etmiş. Bence bir kademe düşüşü.