Where the Crawdads Sing (2022)

Öylesine diye açıp fazlasıyla güzel bulduğum bir film oldu. Toplumun kadına bakışı, verdiği değer ve saygı üzerine sürpriz sonlu gizem filmi.

İnsanı bataklığın doğasının güzelliğiyle zaten baştan içine çeken bir film. Bunu da çok baymadan hikayeyle güzel birleştirmiş bence yönetmen ablamız. Oyuncular ise pek bilindik isimler olmasa da sade ve güzel iş çıkarmışlar bence özellikle Kya rolündeki Daisy Edgar-Jones'u sadeliği ve doğal oyunculuğuyla çok beğendim. Hikayede farklı olanın dışlanışını görürken bir yandan da Kya'nın zorlu ama kendi içinde güzelleştirdiği dünyasına tanık oluyoruz. Filmin sonuç kısmında ben mi biraz hiakyeden düştüm yoksa fazla mı aceleye gelmiş bilemiyorum ama baştaki tadı sonlarda alamamaya başladım ve bir anda sonuca giden bir hikaye oldu. Biraz daha detaylı bir sonucu olsaydı çok daha değerli bir film haline gelebilirdi benim için. Yine de oldukça başarılıydı 8/10

Sade ve naifliğiyle gizemli güzel bir dram film olmuş. Daisy Edgar-Jones'ın duru güzelliğiyle, oyunculuğuyla ve filmin görselliğiyle hikâyenin bütünleşerek akıp gitmesi filmi izlerken güzel bir tat bırakıyor.

Sonu biraz acele olmuş sanki. Süresi de epey var ama giriş, gelişme geniş tutulunca sonu aceleye gelmiş gibi geldi. Bazı kısımlarda hızlı geçişler ve boşluklar da var. Kitaptaki hikâyeyi satırı satırına yansıtmak elbette zor. Ama yine de gayet iyi.

Spoilerı göster

İzlerken beni hem dinlendirdi hem de hüzünlendirdi. Şimdiden izleyeceklere iyi seyirler diliyorum.