Sonunda Mary ile beraber ağladım . Ve tavan ayrıntısı tek kelimeyle muhteşemdi . 10/10 Filmlere puan vermeyi seviyorum sayfama girerseniz her film yorumunun sonuna puanını yazmaya çalışırım ama bu gibi bazı filmlerin puanlandırmanın dışında olmasını isterim nede olsa diğerleri gibi basit bi amaç içermiyor .
Tabi ki Nadide bir parça.Hemen ekledim rafa.Dün 2. kez izledim.Daha da çok hazzaldım,daha çok ince detayları yakaladım.Muazzam bir animasyon.Her şeyiyle ,felsefesiyle sinematografisiyle bilmem işte beni çok yakalayan bir eser.Ah mary canım mary canım max...İzleyin bence.
Tek kelime ile muhteşem bir filmdi. Hatta o kadar güzeldi ve o kadar derindi ki bence sadece bu filmi baz alarak insan, arkadaş ya da sevgili testi yapabilrsiniz :) Eğer izlettiğiniz kişi de bu kadar severse doğru kişidir; çünkü film ; naif olmayan, hayattaki güzel, ince şeyleri göremeyen ; arkadaşlığın, dostluğun dayatılan saçma, zoraki gerçekliklerden başka varoluş şekli olduğunu bilmeyen, duygusuz bir insan için hiçbir şey ifade etmez. Ve sevmeyen bir insan filmin sonunda sevdim numarası da yapamaz. Çünkü bunu filmin sonuna geldiğinizde kişinin göz yaşından anlayabilrsiniz :)))
O kadar güzeldi ki O KADAR GÜZELDİ Kİ! Favori animasyonlarımda en üst sıraya yerleşti. İzlerken kendimden çok çok fazla şey buldum filmde. Depresif ruh hali, yeni insanlar, yeni heyecanlar ve bununla birlikte kırgınlıklar, insanları anlayamamak, insanlara kendini anlatamamak, belli başlı arayışlar, beklentiler… daha sayamayacağım pek çok şey. Verdiği mesajlar o kadar güzeldi ki. Ve eminim izleyen her insanın bir mesaj alabileceği, kendinden bir şeyler bulabileceği bir filmdi. Son sahnede gözyaşlarımın akışını engelleyemedim. Herkese tavsiye ederim!
Yetişkinlerin dünyasındaki saçma mantık hatalarıyla dolu hayatın genel geçer kurallarını ince ince eleştiren, hem açık hem üstü kapalı çok güzel espriler bulunan, yalnızlığın zorluğunu ve hasta insanların iç dünyasını çok güzel özetleyen, şirin mi şirin, renklerin müthiş kullanıldığı film.
Depresif havasıyla ve renkleriyle çok güzel bir animasyon.Belki de onu bu kadar güzel ve samimi yapan bu melankolik havası.Çünkü etraftaki insanların duyarsızlığına ve 'normalliğine' alışamayan Max ve Mary gibi 'tuhaf' insanların hassas iç dünyası ancak bu renklerle ve bu cümlelerle ifade edilebilirdi.İçinde çok ince mesajlar ve güzel cümleler olan etkileyici bir animasyon.Hüzünlü ama sonuna kadar sıkmadan izlettiren sımsıcak bir akışı var.Kesinlikle izlenmeli.
Mükemmel bir filmdi. Tam da bu yüzden oscar adayı olamadı sanırım. İki aykırı, iki tutunamayan, iki içi dolu karakter. Hüzün, mutluluk ve en çok da samimiyet dolu bir hikaye. Öyle buruktu ki... Ve bu kadar enfes diyalogların bir araya gelişi... Örneğin şu diyalog: Max, Mary ile teselli bulmasına rağmen dünyanın geri kalanını hâlâ anlayamıyordu. Ve diğer herkes normal sayılırken neden kendinin garip görüldüğünü anlayamıyordu. İnsanlar sürekli mantıksız davranıyorlardı. Hindistan'da çocuklar açken yemekler neden atılıyor? Madem oksijene ihtiyaçları var neden yağmur ormanlarını kesiyorlar? Ve asla zamanında gelmedikleri halde otobüs zaman çizelgelerini niye yaparlar? En sevdiği fizikçinin söylediği söze aynen katılıyordu: "Sadece iki şey sonsuzdur. Evren ve insanoğlunun aptallığı." /Ya da hangi enstantanesini örnek vermeliyim ki? Gözyaşı akmadığı için ağlayıp onu şişeye koyup arkadaşına göndermeyi mi mesela? Çevremdeki insanları tutup zorla izlettirmek istediğim bir film. Duygusallıktan hiç korkmayanlara...
9.0 / 10
10/10
Filmlere puan vermeyi seviyorum sayfama girerseniz her film yorumunun sonuna puanını yazmaya çalışırım ama bu gibi bazı filmlerin puanlandırmanın dışında olmasını isterim nede olsa diğerleri gibi basit bi amaç içermiyor .