Requiem for a Dream (2000)

Muhteşem bir filmdi. Yapım yılına göre gerçekten harika. Ama dikkatimi çekti. 2000 yılında genelde harika filmler ortaya çıkmış :) özellikle 98-203 arası. hala tadı damağınızda hala izletiyor kendilerini Bu da onlardan biri.

film tek kelimeyle harıka.insanın içine işliyor. her yerde duyduğumuz bu muhteşem müziğinde nerden geldiğini öğrenmiş oldum.

dedikleri kadar varmış dediğim film. herkes izlemeli. hele ki son sahneleri gerçekten çok çarpıcıydı

film verdiği mesajlar açısından çok çarpıcı ancak sekanslar gerçekten çok yorucuydu..

dram yazmışlar ama bu bildiğin testere serisi gibi, zor bitirdim filmi

Oyuncu performansları ve sinematografi açısından muazzam keza konu bakımından da çok çarpıcı olup uzun süre etkisinde bırakabilecek film.

birileri iyi dedi diye iyi olan film. efsanelik bir durum yok kesinlikle.. Sıradan vasat bir film.

İşlenilen konu hayattan ders çıkarıcı nitelikte ama izlerken bayağı rahatsız oldum psikolojim bozuldu :)

şu film nasıl sevilmez uyuşturucuyu en gerçekçi şekilde ortaya koyan efsane film

Abartmayınnnnnız lütfen... İzlesende olur izlemesende. Oyuncular hatrına 6/10

kamu spotu gibi film be. neyini sevdiniz bunun?

enfes bi film! sahne geçişleri, müzikler, oyunculuklar ve Jared Leto müthişti. yönetmene ve sinema tekniğine hayran kalmamak elde değil. neden bu kadar geç kaldım izlemek için bilmiyorum. defalarca bıkmadan izleyebileceğim kült filmlerden biri artık. filmi izlerken anlamlandıramadığınız bi duygu kaplıyor içinizi, diken üstünde hissediyorsunuz; huzursuz, rahatsız, sanki müziklerin her bir notası diken gibi batıyor vücudunuza. küvetteki çığlık, nezarethanedeki çıldırış... Ve yansıttığı şey -hayatınıza bi anlam katmak- aslında hepimizin farklı yollarla yaptığı bir şeyi ifade ediyor. hepimiz, yarın sabaha uyanmak için bir sebebimiz olsun istiyoruz ve bunun için çabalıyoruz. insanlar bize tavsiyeler veriyorlar sonuçlarını düşünmeden, bi insan hayatının ne hale gelebileceğini düşünmeden. hepimiz ailemizin gözünde iyi görünebilmek için çabalıyoruz. hepimiz bazen bataklığa sürükleniyor ve yanımızdakiyle debeleniyoruz o karanlık çukurda. ve en sonunda hepimizin geldiği nokta müthiş bir sahneyle anlatılıyor filmin sonunda. o ilk ana dönmek istiyoruz; varlığımızın ilk anına, masumluğumuza, her şeyden habersiz huzurla yaşadığımız o küçücük yere; cenin pozisyonumuza...

Resmen yıkıldım şu an ne iştah kaldı sahur için ne moral kaldı bende. Muazzam bir yapım. Oyunculuklardan, tekniğine; yönetmenliğinden, senaryosuna. Defalarca izlenimeyi hak ediyor tabi tekrar izlmeyi kaldıracak bir psikoloji kaldıysa. İnsan ancak bu kadar kötü duruma düşer hayat ancak bu kadar berbat bir hal alabilir. Diyecek daha fazla söz kalmadı bende etkisi altından kurtulmam günler alacak.

Beklentisiz izlemiştim açıkcası ama gerek senaryo olsun gerek oyunculuklar çok başarılıydı. Bir de meşhur soundtrack i va tabi.

Beyne kazınan müziğiyle,bağımlılığın görünen ve görünmeyen gerçeklerini en sert haliyle yüze vuran sahneleriyle izleyiciyi etkisi altına alan bir baş yapıt...